Sześciolatki są ciekawe świata, chcą zdobywać wiedzę, ale to zabawa sprawia im najwięcej radości. Kształtowanie emocji, budowa relacji z rówieśnikami i rozwój koordynacji psychoruchowej – to główne punkty edukacji. Odbywa się ona w otoczeniu kolorowych zabawek i w wesołej atmosferze.
U dzieci sześcioletnich dominuje uwaga mimowolna – bodźce z otoczenia rozpraszają uwagę, dziecko nie potrafi skupiać uwagi na kilku czynnościach (słuchać nauczyciela i np. pisać) a czas skupienia nie przekracza 15 minut. Silna koncentracja wywołuje zmęczenie. Przeważa w pamięć mechaniczna – mała gotowość pamięci do wydobycia żądanej informacji.
Słaby kościec i słabe mięśnie są przyczyną częstych zmian pozycji. Dziecko często kładzie się na ławce, podpiera się, wychodzi.
Pisanie to wyzwanie: ruchy rąk nie są płynne, wciąż silne napięcie mięśniowe rąk (palców, nadgarstka, przedramienia i barków). To czas, kiedy może wystąpić niechęć do pisania, do szlaczków. Pismo jest mało kształtne, nie mieści się w liniaturze, występuje geometryzacja i brak precyzji (łuki). Sześciolatki zdolne są do podziału zdania na wyrazy, do analizy, syntezy sylabowej wyrazu, do wysłuchania głosek w nagłosie.
Dzieci mają jeszcze kłopot z oceną stosunków przestrzennych, np.: prawo, lewo, obok, za, spod itp. Rzutuje to na różnicowanie kształtów liter i cyfr, utrudnia ich zapamiętywanie.
W tym okresie dominuje myślenie przedoperacyjne, konkretno-wyobrażeniowe: liczebność zbioru zmienia się przy innym ułożeniu elementów, wody przelanej do talerzyka „ubywa”, dzieci dodają wszystko – złotówki do kilogramów, do jabłek. To czas braku odwracalności myślenia – nie potrafią odwrócić procesu przekształceń, nie rozumieją pojęcia liczby, nie ma jeszcze ukształtowanych pojęć czasowych, nie różnicują pojęć np. kura – kogut.
Poziom rozwoju w sferze emocjonalnej obejmuje samodzielności, zaradności, łatwości nawiązywania kontaktów, umiejętności współdziałania, podporządkowania się wymogom, podejmowania zadań i ponoszenia odpowiedzialności.
Dziecko sześcioletnie ma mniej dojrzały układ nerwowy niż siedmiolatek i z tego powodu silniej reaguje emocjonalnie. Wszystkie emocje, te pozytywne, a tym bardziej negatywne oraz duża liczba różnorodnych bodźców, stanowią dla organizmu ogromny wydatek energetyczny. Reakcje emocjonalne są bezpośrednie, gwałtowne, nieadekwatne do działającego bodźca. Dzieci nie potrafią werbalizować swoich przeżyć i najczęściej wyrażają je w działaniu.
Posiadanie tych umiejętności i ich rozwój mają kluczowe znaczenie w procesie adaptacji w szkole, w radzeniu sobie ze zmianami, nowymi i trudnymi sytuacjami, a także w osiąganiu sukcesu.
Wstecz
© PZG 2025