Obraz
Aby zachęcić dziecko do komunikacji językowej, trzeba reagować na wszystkie sygnały wysyłane przez nie.
Metody:
- Mówienie o sobie – to opowiadanie dziecku o tym, co widzisz, słyszysz, robisz, czujesz oraz o czym myślisz.
- Mówienie równoległe – to opisywanie tego, co robi dziecko.
- Rozwijanie – polega na przekształcaniu niekompletnych wypowiedzi dziecka w pełne zdanie.
- Przerabianie – przypomina proces rozwijania, gdyż zachowuje znaczenie wypowiedzi, dodając nowe informacji dotyczących tworzenia zdań (dobry sposób na poprawianie błędnych konstrukcji gramatycznych).
- Rozszerzanie – zachowanie tematu wypowiedzi, uzupełnianie jej o nowe informacje.
- Otwarte pytania – wywoływanie odpowiedzi złożonej z kilku słów.
Czynniki wpływające na rozwój zdolności językowych:
Płeć:
- we wczesnej fazie nauki dziewczęta zwykle szybciej robią postępy, wyraźniej wymawiają słowa, używają większej liczby rzeczowników i abstrakcyjnych pojęć oraz częściej wcielają się w różne postaci, bawią w gry językowe,
- rozwojowo wyprzedzają chłopców średnio o około 2 miesiące.
Kolejność przyjścia na świat:
- zdolności językowe ulegają lekkiemu pogorszeniu wraz ze wzrostem liczby starszego rodzeństwa,
- innymi słowy: drugie dziecko w rodzinie radzi sobie odrobinę gorzej niż jego rówieśnik, który urodził się jako pierwsze dziecko swoich rodziców.
Wieloraczki:
- różne problemy komunikacyjne.
Można obserwować nietypowe procesy fonologiczne, np. pomijanie początkowych spółgłosek, zniekształcanie samogłosek, dodawanie niepotrzebnych spółgłosek itp.
Bliźniaki często rozumieją swoją zniekształconą mowę („bliźniaczy język”).
Wskazanie: wspierać indywidualny rozwój każdego dziecka.
Rodzice – „mapa językowa”:
- dawanie przykładu wymowy słów przekazujących znaczenie wypowiedzi dzieci nazywamy tworzeniem „mapy językowej”,
- wspomaganie rozwoju zdolności poprzedzających umiejętność czytania.
Wstecz