Obraz

Aby zachęcić dziecko do komunikacji językowej, trzeba reagować na wszystkie sygnały wysyłane przez nie.

Metody:

  1. Mówienie o sobie – to opowiadanie dziecku o tym, co widzisz, słyszysz, robisz, czujesz oraz o czym myślisz.
  2. Mówienie równoległe – to opisywanie tego, co robi dziecko.
  3. Rozwijanie – polega na przekształcaniu niekompletnych wypowiedzi dziecka w pełne zdanie.
  4. Przerabianie – przypomina proces rozwijania, gdyż zachowuje znaczenie wypowiedzi, dodając nowe informacji dotyczących tworzenia zdań (dobry sposób na poprawianie błędnych konstrukcji gramatycznych).
  5. Rozszerzanie – zachowanie tematu wypowiedzi, uzupełnianie jej o nowe informacje.
  6. Otwarte pytania – wywoływanie odpowiedzi złożonej z kilku słów.

Czynniki wpływające na rozwój zdolności językowych:

Płeć:

  • we wczesnej fazie nauki dziewczęta zwykle szybciej robią postępy, wyraźniej wymawiają słowa, używają większej liczby rzeczowników i abstrakcyjnych pojęć oraz częściej wcielają się w różne postaci, bawią w gry językowe,
  • rozwojowo wyprzedzają chłopców średnio o około 2 miesiące.

Kolejność przyjścia na świat:

  • zdolności językowe ulegają lekkiemu pogorszeniu wraz ze wzrostem liczby starszego rodzeństwa,
  • innymi słowy: drugie dziecko w rodzinie radzi sobie odrobinę gorzej niż jego rówieśnik, który urodził się jako pierwsze dziecko swoich rodziców.

Wieloraczki:

  • różne problemy komunikacyjne.

Można obserwować nietypowe procesy fonologiczne, np. pomijanie początkowych spółgłosek, zniekształcanie samogłosek, dodawanie niepotrzebnych spółgłosek itp.

Bliźniaki często rozumieją swoją zniekształconą mowę („bliźniaczy język”).

Wskazanie: wspierać indywidualny rozwój każdego dziecka.

Rodzice – „mapa językowa”:

  • dawanie przykładu wymowy słów przekazujących znaczenie wypowiedzi dzieci nazywamy tworzeniem „mapy językowej”,
  • wspomaganie rozwoju zdolności poprzedzających umiejętność czytania.
Wstecz